Kadınların sanat eserleri ticarette uzun zamandır yeterince temsil edilmedi – hala kamu ve özel koleksiyonlarda. Ama zaman değişiyor. Nasıl, Galerie Bastian bunu yeni şubesinde göstermek ve yine de muhafazakar kalmak istiyor.
İkili at sırtında, kovboy kıyafetlerinde poz veren yedi sanatçı: Ingeborg Lüscher (1936 doğumlu), Xenia Hauser (1951), Valérie Favre (1967), Liliane Tomasko (1959), Sandra Vásquezz de la Horra (1967), kristina Lucas (1973) ve Simone Haack (1978). Fotoğraftan oluşan üç kayıt, 1960'dan itibaren John Sturges Westernepos “Şanlı Yedi” unvanını ödünç aldı. Ancak, o zamanlar, ideal erkeklik, kadın meselesi haline geldi.
“Les Sept Mercenaires+” aynı zamanda iki hafta önce açılan Bastian Galerisi'nin Paris Şubesi'ndeki serginin adıdır. Orada fotoğraf (19.000 Euro, baskı üç kopya) şimdi girişte asılı. Aeneas Bastian'ın Berlin galerisinde 1941'de Avusturya'da doğan fotoğrafçı Elfie Semotan tarafından kaydedildi. Bu arada, ikinci nesil sanat satıcıları da Londra'da bir şube işletti, ancak Brexit ile ilgili geri çekilmeden sonra Paris mantıksal sonuçtu, diyor galeri sahibi konuşmada şunları söylüyor: “Benim için, aynı zamanda bir şekilde şimdiki zamana ayrılıyor.”
Adım, modernite ve şimdiki sanatçıların yoğun bir incelemesinin sonucudur. Çağdaş sanat görüşünün her zaman erkek sanatçılara çok odaklandığını itiraf etmek zorundaydı. Galeri şu ana kadar öncelikle Alman ve Amerikan Post -War Modernizm için bilinen Bastian, “Bence farklı bir bakış açısı elde etmek bir öğrenme süreci” diyor. Şimdi bir “büyümenin aşaması” nı tanıtıyor.
Sanat dünyasının düzeltilmesi
Devam eden krizler ve jeopolitik belirsizlik faktörleri göz önüne alındığında, sanat pazarındaki düşen satış ve açık artırma gelirleri, konum kapanışları ve sanat ticaretinde personelin azaltılması, genişleme şu anda bir risk olarak görülebilir. Öte yandan, çağdaş kadın pozisyonlarının bir güncellemesi ve şimdiye kadar onlara dikkat çekmeyen sanatçılar var. Satın alma politikalarında müzeler ve koleksiyonlar en azından yavaşça yetişiyor. Paris şovunun sanatçıları önümüzdeki 18 ay boyunca dünya çapında yaklaşık 40 müze sergisinde gösterilecek.
Başlangıçta, erkeklerin egemen olduğu sanat dünyasının bir düzeltmesi olacak, Aeneas Bastian ikna oldu. “Bir denge ve belirli bir doğallık bulmak için ilk adım odaklanmaktır: bazı sanatçılar açıkça odaklanıyor.” Galerisi için bu aynı zamanda daha önce yönetilebilir çağdaş programda önemli bir artış anlamına gelir. Bu, Marais bölgesindeki yeni şubedeki serginin turu sırasında görülebilir.
17. yüzyıldan itibaren tarihi binanın sırlı kanat kapıları nedeniyle, 2024'ten itibaren Viyana ressam Xenia Hausner, “Şüphe Nehri” nin geniş formatlı bir resim görebilirsiniz. Zemin kattaki hakaret, 1990'larda yaratılan Pech ve Sulfur'dan gelen vizyonlardan Ingeborg Lüscher tarafından önemli bir eserdir. Cehennem uçurumları ile yatan başlığın aksine, Derin Siyah ve Parlak Sarı İsviçre sanatçısı “Das Life” ı sembolize ediyor.
Bastian Galerisi, Sebastian C. Strenger sergisinin küratörü, başka bir bölümün sanat tarihi araştırmalarına baktığınız Bochum Üniversitesi'nde olduğunu açıklarken, Lüscher'ın çalışmasının “ön” olarak önemli bir bölümünü yönetiyor. “Pech-Sulfur” serisinin bir triptik 140.000 Euro planlanıyor. Strenger, “Baskı altında, çalışma önemli bir kamu müzesine veya daha az önemli bir özel koleksiyona gitmeli” dedi. Yakındaki merkez kültür Suisse yakında Lüscher'ı retrospektif olarak adayacak.
İnsan vücudunu oluşturan kimyasal unsurlardan, İspanyol sanatçı Cristina Lucas resimler veya daha doğrusu “yaşayan” ve karanlık parlayan manzaralardaki fosfor nedeniyle – kimyasal reaksiyonlar hiçbir şekilde kapalı değildir (“Montagnes Dansent'in Quand”, 28.000 Euro). Sanatçı başlangıçta sanata geçmeden önce kimya ve tarih okumaya başladı. Zaten perili çekiçle parçalanmış oldukları çatışmalar, savaşlar, hammadde, ticaret yolları, kapitalist sistem ve ataerkil yapılar çalışmalarında merkezi bir rol oynar. Lüscher ve Lucas gibi Valérie Favre de büyük format resimleri gösterir (“Columbia”, 2009 gibi).
Bodrum tonlarının tonozlarına giderken, “yeni büyülü gerçekçiliğin” Berlin öncüsü Simone Haack, ilk kez bir ışık kutusunda fotoğraflar sergiliyor (yaklaşık 20.000 Euro), aynı zamanda saç yapılarının, köklerin, yolların, yolların ve açıklıkların resimleri. Sanatçının dediği gibi, “tüylü bir kız olduğundan beri hayallerinde yaşadığı ve resminde hala şekillendirdiği dünyaları deneyimledi”. Galeriye göre, çalışmalarları açılış akşamı zaten talep görüyordu. Kalıcı satın alma ilgisi, Pompidou merkezindeki “100 yıllık gerçeküstücülük” şovuna davet edilen tek Alman sanatçı olmasından kaynaklanabilir.
“Sadece dikkat dağıtıcı değil”
Geç kocası Martin Kippenberger'e ek olarak, yazar Elfriede Jeline veya heykeltıraş Louise Burjuva'yı gösteren Elfie Semotan'ın fotoğrafları da Paris izleyicileri tarafından çok iyi karşılandı (5000 ila 20.000 Euro fiyatlar). Şili sanatçısı Sandra Vásquez de la Horra'nın ticari markası, balmumu ile kadın, yerli ve manevi temsillerin Leporello katlanır görüntüleridir. Bastian şimdi volkanik manzaralı bir dizi küçük resim sergiliyor. Merkez Pompidou zaten yüzden fazla çalışmasına sahip ve zaten birkaç kez Vásquez de la Horra sergiledi. Yıl sonunda Münih'teki Haus der Kunst'ta bir gösteri var.
Bastian Galerisi şimdi yeni eklemelerle iki yerde 15 ila 20 çağdaş sanatçıyı temsil ediyor. Buna ek olarak, modernite ve savaş sonrası modernizmden indirimler var. Galeri sahibi, “Sadece sanatla kimseyi eğlendirmek veya vermek istiyoruz” diyor. Sanat bir “yüzeysel olay kültürünün” bir parçası olmamalı, ancak “ciddi bir şekilde ilgilenmeli ve gerçekten sanat meraklılarına, koleksiyonculara ve kurumlara hitap etmeli”. Her durumda, Paris'e inmek zaten bir başarılı. Ve Bastian'a göre, fuar “sadece bir serginin tüm eserlerini satıp satmadığınız değil”. O ve Paris Galeri Direktörü Santiago Rumney-Guggenheim “muhafazakar bir bakış açısı” ve uzun vadeli kalkınmayı sürdürüyor. Bu bir yer, sanatçılar ve sanat olarak galeri için geçerlidir.
“Les Sept Mercenaires+”, 22 Haziran 2025'e kadar, Bastian Galerisi, Paris
İkili at sırtında, kovboy kıyafetlerinde poz veren yedi sanatçı: Ingeborg Lüscher (1936 doğumlu), Xenia Hauser (1951), Valérie Favre (1967), Liliane Tomasko (1959), Sandra Vásquezz de la Horra (1967), kristina Lucas (1973) ve Simone Haack (1978). Fotoğraftan oluşan üç kayıt, 1960'dan itibaren John Sturges Westernepos “Şanlı Yedi” unvanını ödünç aldı. Ancak, o zamanlar, ideal erkeklik, kadın meselesi haline geldi.
“Les Sept Mercenaires+” aynı zamanda iki hafta önce açılan Bastian Galerisi'nin Paris Şubesi'ndeki serginin adıdır. Orada fotoğraf (19.000 Euro, baskı üç kopya) şimdi girişte asılı. Aeneas Bastian'ın Berlin galerisinde 1941'de Avusturya'da doğan fotoğrafçı Elfie Semotan tarafından kaydedildi. Bu arada, ikinci nesil sanat satıcıları da Londra'da bir şube işletti, ancak Brexit ile ilgili geri çekilmeden sonra Paris mantıksal sonuçtu, diyor galeri sahibi konuşmada şunları söylüyor: “Benim için, aynı zamanda bir şekilde şimdiki zamana ayrılıyor.”
Adım, modernite ve şimdiki sanatçıların yoğun bir incelemesinin sonucudur. Çağdaş sanat görüşünün her zaman erkek sanatçılara çok odaklandığını itiraf etmek zorundaydı. Galeri şu ana kadar öncelikle Alman ve Amerikan Post -War Modernizm için bilinen Bastian, “Bence farklı bir bakış açısı elde etmek bir öğrenme süreci” diyor. Şimdi bir “büyümenin aşaması” nı tanıtıyor.
Sanat dünyasının düzeltilmesi
Devam eden krizler ve jeopolitik belirsizlik faktörleri göz önüne alındığında, sanat pazarındaki düşen satış ve açık artırma gelirleri, konum kapanışları ve sanat ticaretinde personelin azaltılması, genişleme şu anda bir risk olarak görülebilir. Öte yandan, çağdaş kadın pozisyonlarının bir güncellemesi ve şimdiye kadar onlara dikkat çekmeyen sanatçılar var. Satın alma politikalarında müzeler ve koleksiyonlar en azından yavaşça yetişiyor. Paris şovunun sanatçıları önümüzdeki 18 ay boyunca dünya çapında yaklaşık 40 müze sergisinde gösterilecek.
Başlangıçta, erkeklerin egemen olduğu sanat dünyasının bir düzeltmesi olacak, Aeneas Bastian ikna oldu. “Bir denge ve belirli bir doğallık bulmak için ilk adım odaklanmaktır: bazı sanatçılar açıkça odaklanıyor.” Galerisi için bu aynı zamanda daha önce yönetilebilir çağdaş programda önemli bir artış anlamına gelir. Bu, Marais bölgesindeki yeni şubedeki serginin turu sırasında görülebilir.
17. yüzyıldan itibaren tarihi binanın sırlı kanat kapıları nedeniyle, 2024'ten itibaren Viyana ressam Xenia Hausner, “Şüphe Nehri” nin geniş formatlı bir resim görebilirsiniz. Zemin kattaki hakaret, 1990'larda yaratılan Pech ve Sulfur'dan gelen vizyonlardan Ingeborg Lüscher tarafından önemli bir eserdir. Cehennem uçurumları ile yatan başlığın aksine, Derin Siyah ve Parlak Sarı İsviçre sanatçısı “Das Life” ı sembolize ediyor.
Bastian Galerisi, Sebastian C. Strenger sergisinin küratörü, başka bir bölümün sanat tarihi araştırmalarına baktığınız Bochum Üniversitesi'nde olduğunu açıklarken, Lüscher'ın çalışmasının “ön” olarak önemli bir bölümünü yönetiyor. “Pech-Sulfur” serisinin bir triptik 140.000 Euro planlanıyor. Strenger, “Baskı altında, çalışma önemli bir kamu müzesine veya daha az önemli bir özel koleksiyona gitmeli” dedi. Yakındaki merkez kültür Suisse yakında Lüscher'ı retrospektif olarak adayacak.
İnsan vücudunu oluşturan kimyasal unsurlardan, İspanyol sanatçı Cristina Lucas resimler veya daha doğrusu “yaşayan” ve karanlık parlayan manzaralardaki fosfor nedeniyle – kimyasal reaksiyonlar hiçbir şekilde kapalı değildir (“Montagnes Dansent'in Quand”, 28.000 Euro). Sanatçı başlangıçta sanata geçmeden önce kimya ve tarih okumaya başladı. Zaten perili çekiçle parçalanmış oldukları çatışmalar, savaşlar, hammadde, ticaret yolları, kapitalist sistem ve ataerkil yapılar çalışmalarında merkezi bir rol oynar. Lüscher ve Lucas gibi Valérie Favre de büyük format resimleri gösterir (“Columbia”, 2009 gibi).
Bodrum tonlarının tonozlarına giderken, “yeni büyülü gerçekçiliğin” Berlin öncüsü Simone Haack, ilk kez bir ışık kutusunda fotoğraflar sergiliyor (yaklaşık 20.000 Euro), aynı zamanda saç yapılarının, köklerin, yolların, yolların ve açıklıkların resimleri. Sanatçının dediği gibi, “tüylü bir kız olduğundan beri hayallerinde yaşadığı ve resminde hala şekillendirdiği dünyaları deneyimledi”. Galeriye göre, çalışmalarları açılış akşamı zaten talep görüyordu. Kalıcı satın alma ilgisi, Pompidou merkezindeki “100 yıllık gerçeküstücülük” şovuna davet edilen tek Alman sanatçı olmasından kaynaklanabilir.
“Sadece dikkat dağıtıcı değil”
Geç kocası Martin Kippenberger'e ek olarak, yazar Elfriede Jeline veya heykeltıraş Louise Burjuva'yı gösteren Elfie Semotan'ın fotoğrafları da Paris izleyicileri tarafından çok iyi karşılandı (5000 ila 20.000 Euro fiyatlar). Şili sanatçısı Sandra Vásquez de la Horra'nın ticari markası, balmumu ile kadın, yerli ve manevi temsillerin Leporello katlanır görüntüleridir. Bastian şimdi volkanik manzaralı bir dizi küçük resim sergiliyor. Merkez Pompidou zaten yüzden fazla çalışmasına sahip ve zaten birkaç kez Vásquez de la Horra sergiledi. Yıl sonunda Münih'teki Haus der Kunst'ta bir gösteri var.
Bastian Galerisi şimdi yeni eklemelerle iki yerde 15 ila 20 çağdaş sanatçıyı temsil ediyor. Buna ek olarak, modernite ve savaş sonrası modernizmden indirimler var. Galeri sahibi, “Sadece sanatla kimseyi eğlendirmek veya vermek istiyoruz” diyor. Sanat bir “yüzeysel olay kültürünün” bir parçası olmamalı, ancak “ciddi bir şekilde ilgilenmeli ve gerçekten sanat meraklılarına, koleksiyonculara ve kurumlara hitap etmeli”. Her durumda, Paris'e inmek zaten bir başarılı. Ve Bastian'a göre, fuar “sadece bir serginin tüm eserlerini satıp satmadığınız değil”. O ve Paris Galeri Direktörü Santiago Rumney-Guggenheim “muhafazakar bir bakış açısı” ve uzun vadeli kalkınmayı sürdürüyor. Bu bir yer, sanatçılar ve sanat olarak galeri için geçerlidir.
“Les Sept Mercenaires+”, 22 Haziran 2025'e kadar, Bastian Galerisi, Paris