Münih'te Franz Xaver Kroetz, bir oyun yazarı olarak geri dönüşü için kutlanıyor. Ancak “Brander Kaspar'ın Tarihi” dünyanın ışığını beklenenden çok farklı görün. Daha fazla uzatmadan Kroetz de sahneye geri döner.
20 yılı aşkın bir süre sonra, bir zamanlar Federal Cumhuriyet'te en çok oynanan oyun yazarı olan Franz Xaver Kroetz, bir kez daha sahne için bir parça yazdı. Münih'ten 79 yaşındaki büyük başarılar ve skandalların yanı sıra, televizyon tarihinin yıllıklarına girdiği “Kir Royal” deki bir bebek olarak rolü. Emeklilik çalışması zamanı? “Brandner Kaspar'ın Tarihi” nde, eski bir Bavyera ölüme çalışır. Ve bu yazarın kendisi anlamına gelebilir.
Münih Residenztheater'da her şey uzun zamandır Awaited geri dönüşü için hazırlanıyor, Philipp Stölzl (“der Medicus”) yönetmen ve Günther Maria Halmer (“Münih Hikayeleri”) başlık rolünde yer aldı. Ancak prömiyerin hastalık nedeniyle bir gün önce iptal edilmesi gerekir, ancak Kroetz içeri girer. Ama burada hatalar ne anlama geliyor? Kroetz, kendiliğinden planlanan Urtel'de kendisini etkileyici bir şekilde gösterir.
Renkli spor ayakkabıları olan parlak takım elbiseli Kroetz, sahne tasarımının önünde oturuyor, bir Bavyera köyü kilisesinden gibi açılacak büyük bir ahşap sunak, daha sonra doğrudan odun üzerine boyanmış ineklerle bir alpin manzarası. “Bu dağlar, lehçe ve inançla ilgili,” diyor Kroetz, “dijital dünyadan değil, analogdan sulu bir halk” olarak adlandırdığı oyunu hakkında. Brandner Kaspar, 19. yüzyılın sonunda Franz von Kobell'i lehçe şiirinde ölümsüzleştiren bir Bavyera efsanesi şeklidir. 1975'te 25 yılı aşkın bir süredir oyun planında bulunan Residenztheater'da “Brandner Kaspar ve Ewig 'Life” ile Kurt Wilhelm'in (Kobell'in soyundan gelen) efsanevi bir evreleme vardı. Joseph Vilsmaier'in bir filmi de 2008 yılında “Brandner Kaspar'ın Hikayesi” ile Kroetz ile başlık rolünde izledi.
Kroetz, “Brandner Kaspar” ın kendi versiyonuyla kendini yaşlı bir ev şair olarak gösteriyor. Şaşırtıcı? Aslında hayır. Kroetz her zaman yırtılmış bir yerel şairdi, evde çelişkili. Savaş sonrası dönemde sefalet ve yoksulluktan, Mercedes ve Gümrük takımına yaptı, Katolik (ruh olarak kilise sızdığı için), komünist (sadece Alman Komünist Partisi katıldığı için ruh olarak değil) ve köşe yazarı (“resim” için). Rainer Rainer Werner Fassbinder gibi Kroetz de kendisini yeni halkın Ingolstadt armatürleri Marieluise Fleißer'in mirası olarak gördü. Kroetz bu şekilde kendine sadık kaldı.
Kroetz, “Brandner Kaspar'dan Devlet” ile Bavyera-Barok Yaşama Tutumuna saygı gösteriyor. Brandner, “Boandlkramer”, ölüm, birkaç bardak iyi Kerschngeist ile hayat bırakan kurnaz bir kişidir. Ama ölüm bok olabilir mi? Ve ne için yaşamak istiyorsun? Oyunda söylediği gibi Kroetz'i daha fazla “cehennem gezisi ve yükseliş” olarak tanımlayan bir idil değildir: Yaşlılıkta yalnızlık, kayıp bir kızı, ölü bir torun ile ilgilidir. Ve sadece siyaset hakkında marjinal olarak: “De Wo Randiern, San genellikle Bledan Wia de, nerede kurallar.” Çiftçi mürettebatı, çalışılan Know -t -All'den belirgin bir şekilde daha yakın.
Gökyüzü bekçisi Peter birkaç schnapps'ın çayda bir tane olduktan sonra Bavyera veya ölümden kaçtığında, tüm salon gülüyor. Kroetz White eğlendirmek için, özveri ile okur ve oynar. Yine de melankolik anlar baskındır. “Asla ben,” diyor Brandner Kaspar sonunda, Bartleby'nin “Yapmamayı tercih ederim” nin Bavyera versiyonu olarak, dolu olmaktan çok yorgun. Yaş nedeniyle mi? Yoksa ünlü Bavyera morbiditesinde mi? Kroetz'den dört yıl önce doğan Gerhard Polt, eşit derecede popüler ve ölümle ilgili “bir Scheene Leich” gösterisi ile komşu oda oyunlarında oyun planında olması pek inanılmıyor.
Kroetz'in parçası sayesinde, bir kayış yeni zamanın mutluluğu vaadine, insanların teknik sınırına kıyasla bir şüphecilik üzerine uzanır. Hala daktiloya yazmaya kararlı bir yazar için pek şaşırtıcı değil. Yönetmenlik talimatları arasında “sadece eski tiyatro ilaçlarının” çok fazla sahne büyüsü ile kullanılabileceği dindarlık da bulunabilir. Bu, tavernaların çorak arka odalarını hayal gücünün küçük tespitlerine dönüştüren eski hayal gücü tiyatrosu için bir sevgi beyanıdır. Bu da şaşırtıcı değil, çünkü Kroetz tiyatrodaki çağdaş yönetmenlerle ne kadar az başlayabileceğini defalarca ifade etti.
Sonunda parlak bir şekilde ortaya konan tek şovmen için büyük alkışlar var. Franz Xaver Kroetz seyirciye dalgalanır ve öpücük ellerini dağıtır. Her şey hayatta her zaman iki kez, hatalarla ve daha sonra bir kez gerçekleşmelise, lütfen her zaman bu okumayı beğenir. Birkaç gün sonra, “Brandner Kaspar'ın hikayeleri” nin prömiyeri hazırlanıyor. Eski tiyatro ilaçlarının hala sunması gereken oyunculuk, müzik ve tüm sahne büyüsü ile.
20 yılı aşkın bir süre sonra, bir zamanlar Federal Cumhuriyet'te en çok oynanan oyun yazarı olan Franz Xaver Kroetz, bir kez daha sahne için bir parça yazdı. Münih'ten 79 yaşındaki büyük başarılar ve skandalların yanı sıra, televizyon tarihinin yıllıklarına girdiği “Kir Royal” deki bir bebek olarak rolü. Emeklilik çalışması zamanı? “Brandner Kaspar'ın Tarihi” nde, eski bir Bavyera ölüme çalışır. Ve bu yazarın kendisi anlamına gelebilir.
Münih Residenztheater'da her şey uzun zamandır Awaited geri dönüşü için hazırlanıyor, Philipp Stölzl (“der Medicus”) yönetmen ve Günther Maria Halmer (“Münih Hikayeleri”) başlık rolünde yer aldı. Ancak prömiyerin hastalık nedeniyle bir gün önce iptal edilmesi gerekir, ancak Kroetz içeri girer. Ama burada hatalar ne anlama geliyor? Kroetz, kendiliğinden planlanan Urtel'de kendisini etkileyici bir şekilde gösterir.
Renkli spor ayakkabıları olan parlak takım elbiseli Kroetz, sahne tasarımının önünde oturuyor, bir Bavyera köyü kilisesinden gibi açılacak büyük bir ahşap sunak, daha sonra doğrudan odun üzerine boyanmış ineklerle bir alpin manzarası. “Bu dağlar, lehçe ve inançla ilgili,” diyor Kroetz, “dijital dünyadan değil, analogdan sulu bir halk” olarak adlandırdığı oyunu hakkında. Brandner Kaspar, 19. yüzyılın sonunda Franz von Kobell'i lehçe şiirinde ölümsüzleştiren bir Bavyera efsanesi şeklidir. 1975'te 25 yılı aşkın bir süredir oyun planında bulunan Residenztheater'da “Brandner Kaspar ve Ewig 'Life” ile Kurt Wilhelm'in (Kobell'in soyundan gelen) efsanevi bir evreleme vardı. Joseph Vilsmaier'in bir filmi de 2008 yılında “Brandner Kaspar'ın Hikayesi” ile Kroetz ile başlık rolünde izledi.
Kroetz, “Brandner Kaspar” ın kendi versiyonuyla kendini yaşlı bir ev şair olarak gösteriyor. Şaşırtıcı? Aslında hayır. Kroetz her zaman yırtılmış bir yerel şairdi, evde çelişkili. Savaş sonrası dönemde sefalet ve yoksulluktan, Mercedes ve Gümrük takımına yaptı, Katolik (ruh olarak kilise sızdığı için), komünist (sadece Alman Komünist Partisi katıldığı için ruh olarak değil) ve köşe yazarı (“resim” için). Rainer Rainer Werner Fassbinder gibi Kroetz de kendisini yeni halkın Ingolstadt armatürleri Marieluise Fleißer'in mirası olarak gördü. Kroetz bu şekilde kendine sadık kaldı.
Kroetz, “Brandner Kaspar'dan Devlet” ile Bavyera-Barok Yaşama Tutumuna saygı gösteriyor. Brandner, “Boandlkramer”, ölüm, birkaç bardak iyi Kerschngeist ile hayat bırakan kurnaz bir kişidir. Ama ölüm bok olabilir mi? Ve ne için yaşamak istiyorsun? Oyunda söylediği gibi Kroetz'i daha fazla “cehennem gezisi ve yükseliş” olarak tanımlayan bir idil değildir: Yaşlılıkta yalnızlık, kayıp bir kızı, ölü bir torun ile ilgilidir. Ve sadece siyaset hakkında marjinal olarak: “De Wo Randiern, San genellikle Bledan Wia de, nerede kurallar.” Çiftçi mürettebatı, çalışılan Know -t -All'den belirgin bir şekilde daha yakın.
Gökyüzü bekçisi Peter birkaç schnapps'ın çayda bir tane olduktan sonra Bavyera veya ölümden kaçtığında, tüm salon gülüyor. Kroetz White eğlendirmek için, özveri ile okur ve oynar. Yine de melankolik anlar baskındır. “Asla ben,” diyor Brandner Kaspar sonunda, Bartleby'nin “Yapmamayı tercih ederim” nin Bavyera versiyonu olarak, dolu olmaktan çok yorgun. Yaş nedeniyle mi? Yoksa ünlü Bavyera morbiditesinde mi? Kroetz'den dört yıl önce doğan Gerhard Polt, eşit derecede popüler ve ölümle ilgili “bir Scheene Leich” gösterisi ile komşu oda oyunlarında oyun planında olması pek inanılmıyor.
Kroetz'in parçası sayesinde, bir kayış yeni zamanın mutluluğu vaadine, insanların teknik sınırına kıyasla bir şüphecilik üzerine uzanır. Hala daktiloya yazmaya kararlı bir yazar için pek şaşırtıcı değil. Yönetmenlik talimatları arasında “sadece eski tiyatro ilaçlarının” çok fazla sahne büyüsü ile kullanılabileceği dindarlık da bulunabilir. Bu, tavernaların çorak arka odalarını hayal gücünün küçük tespitlerine dönüştüren eski hayal gücü tiyatrosu için bir sevgi beyanıdır. Bu da şaşırtıcı değil, çünkü Kroetz tiyatrodaki çağdaş yönetmenlerle ne kadar az başlayabileceğini defalarca ifade etti.
Sonunda parlak bir şekilde ortaya konan tek şovmen için büyük alkışlar var. Franz Xaver Kroetz seyirciye dalgalanır ve öpücük ellerini dağıtır. Her şey hayatta her zaman iki kez, hatalarla ve daha sonra bir kez gerçekleşmelise, lütfen her zaman bu okumayı beğenir. Birkaç gün sonra, “Brandner Kaspar'ın hikayeleri” nin prömiyeri hazırlanıyor. Eski tiyatro ilaçlarının hala sunması gereken oyunculuk, müzik ve tüm sahne büyüsü ile.