Bir yaz tatili gibi görünen şey yakında psikolojik bir gerilim haline gelir: Sofya, annesine bir kliniğe eşlik eder, onu yarı gerçek, yarı hayal edilen bir hastalıktan kurtarır. Yeni sinema dramasının bakım ve toksik annelerin sınırları hakkında ne öğrettiği.
En azından Françoise Sagan'ın “Bonjour Tristesse” ve Jacques Deray'ın “Yüzme Havuzu” ndan beri karmaşık duygular için bir yaz tatili katalizörünün olabileceğini biliyoruz. Burada da yaramazlık, aile çeteleri ve erotik gerilimler hakkında bir yaz fırtınası gibi asılı duruyor. Yanan güneşte sahilde yatıyorsanız, ter vücutta akana kadar, bu duyguyu biliyorsunuz: hava o kadar kalın ve sıcak ki ezici ve ezici hissediyor. Eğer artarsanız, doğrudan denize girip soğumazsanız neredeyse boğulduğunuzu düşünüyorsunuz. Isı kelimenin tam anlamıyla sizi yerken, dalgalar önden koşar ve arkadaki ağustos böceklerini cıvıltandır.
Deborah Levy muhtemelen aile, baskı ve yükümlülüklerle ilgilenen romanı için bu yaz zeminini seçti. Yani başlık aynı zamanda “sıcak süt”. O kadar anne sütü beslemek yerine seni yakan. Aynı adı taşıyan İngilizler, şimdi sinemaya gelen İngiliz Rebecca Lenkiewicz'in kitabına dayanıyor.
Bununla birlikte, buradaki başlangıç noktası Fransız meslektaşlarından daha karmaşıktır. Bir anne ve kızın Almeria'nın güney İspanyol sahiline yolculuğu kolay bir yaz tatili değil, son bir umut. Fiona Shaw tarafından oynanan anne Rose, kızı Sofia (Emma Mackey) dört yaşından beri tekerlekli sandalyede. O zamandan beri, kızı hasta anneyle ilgileniyor, bu yüzden artık sadece bir çocuk değil, bir hemşire. Rose, özel bir klinikte acısıyla iyileşmek için İngiltere'deki evini sattı.
Dr. Gomez (Vincent Perez) kliniği modern bir yaklaşımı takip eder ve bütünsel olarak çalışır. İyileşme sadece fizyoterapi yoluyla gerçekleşmemeli, aynı zamanda konuşma terapisi ile el ele verilmelidir. Fikir: Zihin ve beden o kadar yakından bağlantılıdır ki, travma kaslarımızda, liflerimiz ve kemiklerimizde hastalıklara yol açabilir ve yol açabilir. Fiziksel olarak iyileşmek istiyorsanız, bunu zihinsel olarak yapmanız ve çok para ödemelisiniz. Tedavi, çaresiz kadının küçük bir servete mal oluyor.
Tetik noktaları
Denize taşınması sadece hastaların son umudu değil, aynı zamanda kızı Sofia'nın da umududur. Yirmili yaşların başında ve annesine eşlik etmek için antropoloji çalışmalarını kesintiye uğrattı. Genel olarak, hayatı annesine bakması gerektiği sürece durgun görünüyor. Çünkü birçok talepte bulunuyor: su iyi tadı yok, bu yüzden kızı başka bir marka almalı. Sofya onu pişirir, yatağa getirir ve toplumunu yapar. Anne her zaman harika yorumlar bırakır. Kızı doğumundan beri böyle oldu ve çalışmalarının yararlılığının da bir gizem var. Rebecca Lenkiewicz, küfürlü bir aile ilişkisinin dinamiklerini gösteriyor.
“Hot Milk”, bu yılki Berlinale'de prömiyerini kutlayan İngiliz Yönetmenlik ilk kez. Bundan önce, Lenkiewicz esas olarak, Almanya'da Almanya'da piyasaya sürülecek olan Gillian Anderson ile Wine Stone meselesinin “Se Seed” ve “Salzpath” filmine adaptasyonu gibi tanınmış yapımlar da dahil olmak üzere bir senarist olarak çalıştı.
Bu filmle ilginç bir çıkış yaptı. Lenkiewicz ve özellikle önde gelen aktris Emma Macke Transport, öfke, hayal kırıklığı ve görev duyguları arasında bir yerde, set aile ilişkilerinde suskunluğu harika bir şekilde iletiyor. Bu konuda, ebeveynlerimizden ne suçlu olduğumuz ve refah kendi kendini tebrik haline geldiğinde sürekli sorular. Karar vermediğiniz bir nesil sözleşmesi için ne kadar ödemeniz gerekiyor? Önce kim bırakmalı?
Sofya tekrar tekrar annesinin yorumları üzerine stoik olarak gider, ki bu açıkça incitir. Aniden mutfak masasından kalkar veya duygularını kontrol etmek için arsa değiştirir. Bir yüzü affetmeden Macke, her zaman aynı uyaran noktalarının burada vurulduğu vücut gerginliği ile soyuna sahiptir. Alay dolaşımları rutin olarak onları takip eden sessizlik kadar görünüyor. Ancak kısa, ancak büyük patlamalar Sofya'nın uzun aşamalarını tekrar tekrar takip ediyor. Sonra köpeğini yanan güneşe bir bıçakla bağlayan veya artık annenin sızlanmasını taşımadığında mutfak zeminde bir bardak parçalayan komşuyu tehdit etti. Biraz sonra, parçaları saygılı bir şekilde süpürür.
Plajda Amazonlar
Lenkiewicz, erkeklerin sadece destekleyici rol oynadığı bir kadın evreni yarattı. Şimdi Yunanistan'da yeni bir ailesi olan Doktor ve sevgilinin sevgilisi olan Baba yok. Aksi takdirde, kadınlar ve konuşulmamış duyguların bu peynir zili baskındır. Yani Sofya'nın sahilde en iyi Amazon tarzında buluştuğu yaz meselesi. Beyaz bir ata ve Düsseldorf'un Özgür Ruhu olan bir Gewing başörtüsü ile geliyor. Filmi biraz derinliğinden alan bu anlar. Ancak abartılı bu figürde bile kendimizi nasıl manipüle ettiğimiz hakkında bir bilgi var.
Sofya, bu hoş geldiniz dikkat dağınıklığına aşık olur, sadece kendini aynı modelde bulmak için: Vahşi Ingrid (Vicky Krieps) de travmaya sahiptir ve Sofya aracılığıyla rahatlar. Öte yandan, birisi için tekrar orada olmalı, birini tekrar rahatlatın. “Sen bir canavarsın, Sofya,” diyor sevgilinin şakadaki yarısı, ancak elbette başkalarıyla bir mesele olarak uyuyan ve Sofya ile ilgili sorunlarını serbest bırakan Ingrid. Gaz ışığına, modern ilişki perspektifinde ve yine de toksik olarak davranış denir. Yani yeni aşk, Sofya'nın annesi gibidir, burada gerçekte ne kadar hasta olduğunu asla bilemezsiniz. Aynı cazibe lanetidir. Sonunda, Sofia'nın kaçtığı dinamikler kaçış arabasının sürücüsü ile rahatlıyor.
Drama, inme, görev duyguları ve ebeveynlere karşı suçluluk ile temsil edilmesini başarır. Her iki Fiona Shaw, kendinden ve baskıda kurulan coşkulu bir anne ve Emma Macke'yi tıkanmış duygularını engellemekle tehdit eden bunalmış bir kız olarak ikna ediyor. Pırıltılı ısı – Ağustos ayında Yunanistan'da döndürüldü – film ve karakterlerin duygularına, izleyicinin şimdi neyin doğru ve sadece ısıtmalı zihinlerde neyin olduğundan şüphe ettiren aşkın bir şey veriyor. Sonunda, “Sıcak Süt”, içimizde ezilenler ve karanlık çiçeklerin yaptığı hakkında bir korku hikayesidir. Beden veya ruhta olsun.
En azından Françoise Sagan'ın “Bonjour Tristesse” ve Jacques Deray'ın “Yüzme Havuzu” ndan beri karmaşık duygular için bir yaz tatili katalizörünün olabileceğini biliyoruz. Burada da yaramazlık, aile çeteleri ve erotik gerilimler hakkında bir yaz fırtınası gibi asılı duruyor. Yanan güneşte sahilde yatıyorsanız, ter vücutta akana kadar, bu duyguyu biliyorsunuz: hava o kadar kalın ve sıcak ki ezici ve ezici hissediyor. Eğer artarsanız, doğrudan denize girip soğumazsanız neredeyse boğulduğunuzu düşünüyorsunuz. Isı kelimenin tam anlamıyla sizi yerken, dalgalar önden koşar ve arkadaki ağustos böceklerini cıvıltandır.
Deborah Levy muhtemelen aile, baskı ve yükümlülüklerle ilgilenen romanı için bu yaz zeminini seçti. Yani başlık aynı zamanda “sıcak süt”. O kadar anne sütü beslemek yerine seni yakan. Aynı adı taşıyan İngilizler, şimdi sinemaya gelen İngiliz Rebecca Lenkiewicz'in kitabına dayanıyor.
Bununla birlikte, buradaki başlangıç noktası Fransız meslektaşlarından daha karmaşıktır. Bir anne ve kızın Almeria'nın güney İspanyol sahiline yolculuğu kolay bir yaz tatili değil, son bir umut. Fiona Shaw tarafından oynanan anne Rose, kızı Sofia (Emma Mackey) dört yaşından beri tekerlekli sandalyede. O zamandan beri, kızı hasta anneyle ilgileniyor, bu yüzden artık sadece bir çocuk değil, bir hemşire. Rose, özel bir klinikte acısıyla iyileşmek için İngiltere'deki evini sattı.
Dr. Gomez (Vincent Perez) kliniği modern bir yaklaşımı takip eder ve bütünsel olarak çalışır. İyileşme sadece fizyoterapi yoluyla gerçekleşmemeli, aynı zamanda konuşma terapisi ile el ele verilmelidir. Fikir: Zihin ve beden o kadar yakından bağlantılıdır ki, travma kaslarımızda, liflerimiz ve kemiklerimizde hastalıklara yol açabilir ve yol açabilir. Fiziksel olarak iyileşmek istiyorsanız, bunu zihinsel olarak yapmanız ve çok para ödemelisiniz. Tedavi, çaresiz kadının küçük bir servete mal oluyor.
Tetik noktaları
Denize taşınması sadece hastaların son umudu değil, aynı zamanda kızı Sofia'nın da umududur. Yirmili yaşların başında ve annesine eşlik etmek için antropoloji çalışmalarını kesintiye uğrattı. Genel olarak, hayatı annesine bakması gerektiği sürece durgun görünüyor. Çünkü birçok talepte bulunuyor: su iyi tadı yok, bu yüzden kızı başka bir marka almalı. Sofya onu pişirir, yatağa getirir ve toplumunu yapar. Anne her zaman harika yorumlar bırakır. Kızı doğumundan beri böyle oldu ve çalışmalarının yararlılığının da bir gizem var. Rebecca Lenkiewicz, küfürlü bir aile ilişkisinin dinamiklerini gösteriyor.
“Hot Milk”, bu yılki Berlinale'de prömiyerini kutlayan İngiliz Yönetmenlik ilk kez. Bundan önce, Lenkiewicz esas olarak, Almanya'da Almanya'da piyasaya sürülecek olan Gillian Anderson ile Wine Stone meselesinin “Se Seed” ve “Salzpath” filmine adaptasyonu gibi tanınmış yapımlar da dahil olmak üzere bir senarist olarak çalıştı.
Bu filmle ilginç bir çıkış yaptı. Lenkiewicz ve özellikle önde gelen aktris Emma Macke Transport, öfke, hayal kırıklığı ve görev duyguları arasında bir yerde, set aile ilişkilerinde suskunluğu harika bir şekilde iletiyor. Bu konuda, ebeveynlerimizden ne suçlu olduğumuz ve refah kendi kendini tebrik haline geldiğinde sürekli sorular. Karar vermediğiniz bir nesil sözleşmesi için ne kadar ödemeniz gerekiyor? Önce kim bırakmalı?
Sofya tekrar tekrar annesinin yorumları üzerine stoik olarak gider, ki bu açıkça incitir. Aniden mutfak masasından kalkar veya duygularını kontrol etmek için arsa değiştirir. Bir yüzü affetmeden Macke, her zaman aynı uyaran noktalarının burada vurulduğu vücut gerginliği ile soyuna sahiptir. Alay dolaşımları rutin olarak onları takip eden sessizlik kadar görünüyor. Ancak kısa, ancak büyük patlamalar Sofya'nın uzun aşamalarını tekrar tekrar takip ediyor. Sonra köpeğini yanan güneşe bir bıçakla bağlayan veya artık annenin sızlanmasını taşımadığında mutfak zeminde bir bardak parçalayan komşuyu tehdit etti. Biraz sonra, parçaları saygılı bir şekilde süpürür.
Plajda Amazonlar
Lenkiewicz, erkeklerin sadece destekleyici rol oynadığı bir kadın evreni yarattı. Şimdi Yunanistan'da yeni bir ailesi olan Doktor ve sevgilinin sevgilisi olan Baba yok. Aksi takdirde, kadınlar ve konuşulmamış duyguların bu peynir zili baskındır. Yani Sofya'nın sahilde en iyi Amazon tarzında buluştuğu yaz meselesi. Beyaz bir ata ve Düsseldorf'un Özgür Ruhu olan bir Gewing başörtüsü ile geliyor. Filmi biraz derinliğinden alan bu anlar. Ancak abartılı bu figürde bile kendimizi nasıl manipüle ettiğimiz hakkında bir bilgi var.
Sofya, bu hoş geldiniz dikkat dağınıklığına aşık olur, sadece kendini aynı modelde bulmak için: Vahşi Ingrid (Vicky Krieps) de travmaya sahiptir ve Sofya aracılığıyla rahatlar. Öte yandan, birisi için tekrar orada olmalı, birini tekrar rahatlatın. “Sen bir canavarsın, Sofya,” diyor sevgilinin şakadaki yarısı, ancak elbette başkalarıyla bir mesele olarak uyuyan ve Sofya ile ilgili sorunlarını serbest bırakan Ingrid. Gaz ışığına, modern ilişki perspektifinde ve yine de toksik olarak davranış denir. Yani yeni aşk, Sofya'nın annesi gibidir, burada gerçekte ne kadar hasta olduğunu asla bilemezsiniz. Aynı cazibe lanetidir. Sonunda, Sofia'nın kaçtığı dinamikler kaçış arabasının sürücüsü ile rahatlıyor.
Drama, inme, görev duyguları ve ebeveynlere karşı suçluluk ile temsil edilmesini başarır. Her iki Fiona Shaw, kendinden ve baskıda kurulan coşkulu bir anne ve Emma Macke'yi tıkanmış duygularını engellemekle tehdit eden bunalmış bir kız olarak ikna ediyor. Pırıltılı ısı – Ağustos ayında Yunanistan'da döndürüldü – film ve karakterlerin duygularına, izleyicinin şimdi neyin doğru ve sadece ısıtmalı zihinlerde neyin olduğundan şüphe ettiren aşkın bir şey veriyor. Sonunda, “Sıcak Süt”, içimizde ezilenler ve karanlık çiçeklerin yaptığı hakkında bir korku hikayesidir. Beden veya ruhta olsun.